Liczebniki:
1 – ICHI
2 – NI
3 – SAN
4 – SHI / YON (wymowa: si)
5 – GO
6 – ROKU
7 – SHICHI (wymowa: sici)
8 – HACHI
9 – KU (KYU)
10- JU (wymowa: dziu)
Słowniczek:
A
aka – czerwony
arigato – dziękuję
B
budo – japońska sztuka wojenna
bunkai – interpretacja kata
bushi – wojownik
C
chudan – poziom brzucha
chui – ostrzeżenie, komenda sędziowska
D
dachi – postawa
dan – stopień mistrzowski
do – droga
dojo – sala do ćwiczeń, świątynia
dojo kun – pięć zasad dojo
E
en-bu – reżyserowana walka
embu-sen – linie poruszania się w kata
empi – łokieć
G
geri (keri) – kopnięcie
gedan – poziom poniżej pasa
I
ippon – jeden, pojedynczy, punkt w terminologii sędziowskiej
ippon-ken – pięść jednej kostki, palca wskazującego
J
jodan – poziom głowy
H
hara – brzuch
hai! – tak!
haito – wewnętrzna krawędź dłoni
hakama – rodzaj spodni, tradycyjny element stroju japońskiego
hansoku – faul, zwycięstwo poszkodowanego
hitotsu – po pierwsze
K
Kamae – garda
kara – puste
karateka – osoba trenująca karate
karate-gi – strój do ćwiczeń
kata – układ z wyobrażonymi przeciwnikiami
kiai – wydech przechodzący w okrzyk
kimono – tradycyjny ubiór japoński,
keage – nożne techniki „trzaśnięć”
keito – nadgarstek, „kurza głowa”
keikoku – komenda sędziowska, napomnienie
kekomi – nożne techniki pchnięć
kihon – trening technik podstawowych
kime – spięcie mięśni na końcu techniki
kumade – „ręka-łapa niedźwiedzia”
kumite – ‘’spotkanie rąk’’, walka
kyu – stopień uczniowski
M
mae – do przodu
mawashi – okrężnie
mokuso – medytacja
mokuso yame – koniec medytacji
N
nagashi–uke – bloki zagarniające
nakadaka – środkowa kostka pięści, lekko wysunięta do przodu
nukite – „ręka włócznia”, opuszki palców
O
obi – pas
oss! –gotowość do współpracy
otoshi – obniżać, opuszczać, w dół
R
rei – ukłon, powitanie,
oddanie honorów
S
seiza – siad klęczący na piętach
seiken – dwie pierwsze kostki pięści
seiretsu – zbiórka
seiryuto – dłoń, „szczęka wołu”
senpai – osoba mająca wyższy stopień szkoleniowy kyu
sensei – mistrz, nauczyciel
shikaku – niesportowe zachowanie podczas walki (dyskwalifikacja)
shiro – biały
shizentai – naturalna pozycja gotowości
Shotokan – szkoła karate, której twórcą był Gichin Funakoshi
shuto uke – blok ‘’ręką-nożem’’
T
tanden – centrum ciała, punkt kumulujący energię
tatami – mata do ćwiczeń
te – ręce
todome – technika obezwładniająca przeciwnika
tsuki (zuki) – uderzenie, cios
U
uchi – uderzenia po łuku
ukemi – technika padów
uke – blok
uraken – grzbiet pięści
ushiro – w tył
W
waza – grupa technik
wazari – poprawnie wykonana technika, punk w terminologii sędziowskiej
Y
yame – stop,
yoi – pozycja gotowości
yoko – bok, w bok